Verdwijnpunt is een persoonlijke zoektocht van Wytske langs de verschillende facetten van pijn en de gevolgen van geweld en machteloosheid. Met haar eigen trauma als leidraad - ze werd in haar jeugd misbruikt - beschrijft ze in dit boek de gevolgen van incest en het daaropvolgende trauma op zeer analytische wijze. Aan de hand van wetenschap, filosofie, poëzie, mythen en kunst probeert ze woorden te geven aan - en inzicht te krijgen in - een door trauma gespleten geest. Het lukt haar om de geestelijke en fysieke gevolgen van geweld en seksueel misbruik inzichtelijk te maken, en de duistere psychologische mechanismen om pijn het hoofd te bieden confronterend helder te beschrijven. Het boek is ook een zoektocht naar een vorm van spreken over de gevolgen van geweld en seksueel misbruik. Volgens Wytske is het belangrijk om nieuwe manieren te vinden om preciezer te spreken over geweld; dat helpt om er beter over na te kunnen denken en er inhoudelijker fijnzinnige gesprekken over te voeren.
Naast zeer goede recensies, verschenen er een aantal bijzondere interviews, onder meer in NRC Handelsblad, Filosofie magazine en in het VPRO-radioprogramma Nooit meer slapen. Maar dit boek, en dit onderwerp, verdient meer aandacht – juist onder zorgverleners en professionals die werken met mensen met een trauma. Wytske heeft, na een aantal slechte ervaringen, lange tijd geen vertrouwen in de psychische hulpverlening gehad, en het koste jaren voordat ze de moed kon opbrengen om weer hulp te zoeken. Uiteindelijk is het lichaamsgerichte therapie geweest die haar het meeste geholpen heeft.
|
|
